Dag 25

Hoi allemaal,

Vandaag met enige moeite pas om 8.30 uur uit bed gekomen (het was nl gisteravond/ nacht wat laat geworden ivm avond excursie Pinguïns en het reisverslag maken). Ontbijtje op onze hotelkamer, inpakken en door naar volgende bestemming; Twizel. Maar voordat we die richting opgegaan zijn, zijn we eerst naar Sand Fly Beach gereden, dat ligt op de andere kant van het schiereiland Otage Peninsula (Bij Dunedin). Zonnig weer, hoewel we bovenaan bij de bergtop nog wel letterlijk door de laaghangende wolken hebben gereden. Vanaf bovenaf zag je al het prachtige witte zandstrand (met duinen en deels mooi begroeiing) met fel blauwe zee al lonken naar ons 😊 Via een pad (wat grotendeels niet meer bestond 😫, stond netjes aangegeven op een bordje) zijn we naar het strand gewandeld. Deels over gravel en deels door het losse zand van de duinen, wat beiden aardig steil naar beneden ging. Schoenen maar uit gedaan, want die zaten al zo vol met zand. Ik had vandaag het voorgevoel dat we op dit strand de zeeleeuwen zouden gaan zien, Ed geloofde daar niet zo in en zag alles in de verte als boomstronken en/of grote keien aan 😊. Eenmaal op het strand aangekomen zijn we een wandeling langs het mooie lange strand gaan maken. En jawel ....... daar lag zeeleeuw nr 1 te pitten op het strand (je kon er heel dicht bij komen, maar er wordt gewaarschuwd om er 20 mt vandaan te blijven uit veiligheid) en jawel een stukje verder (100 m) lag een klein zeeleeuwtje nr 2 voor in de duinen te pitten...... vervolgens ongeveer 350 m verder lag een duo zeeleeuwen nr 3 en nr 4 (grote donkere en een kleinere licht gekleurde) ook te pitten op het strand. Toen opeens zagen we er eentje zwemmen in de zee, die mooi opkeek en in eerste instantie uit het water wilde komen, maar toch door zwom, dat was dus zeeleeuw nr 5 (met mijn fotocamera prachtige foto van gemaakt, maar helaas alleen de telefoon foto’s kunnen we op de reisblog plaatsen). Toen liepen we door tot het einde van het strand en daar zagen we er 3 op de rotsen liggen , eentje kon ik weer heel dichtbij komen, lag heerlijk op de rotsen te pitten. Dat waren dus zeeleeuwen nr 6-7 en 8. Wat een genot om dit zo in de vrije natuur te mogen meemaken! In totaal liepen we met 8 mensen op heel het strand, dus dat was ook zo heerlijk rustig! Ook voor de beestjes natuurlijk. We zijn er wel 2,5 uur verbleven en het was ook heerlijk weer ☀️, wel stevig windje. Toen we weg wilde gaan, wenkte een stelletje naar mij. Wat denk je, een yelloweye pinguïn (wat gaaf!!!) hoog tegen de begroeide rotsen! Sorry mensen dat lukte niet om met de telefoon te fotograferen (was helaas te ver weg), wel met onze camera’s goed gelukt! En vlakbij ons, jawel.... nog een zeeleeuw! We dachten eerst dat het een gladde rots/ kei was. Dat was dus zeeleeuw nr 9. Vervolgens de zandduinen omhoog (pff heftig klimmetje! Hiervan nog een leuk filmpje van onze Ed) en het stijle gravelpad. En onvoorstelbaar ook midden ik zo’n gebied staat er dan weer een toilet met wc papier! Ideaal en dus even gebruik van gemaakt. Nog even wat schapen gefotografeerd (hadden we nog niet 😜) Toen terug door Dunedin gereden en na ongeveer 80 km gestopt met de Moeraki Boulders. Op dit strand liggen meerdere rotsen in gladde bolvormen (er liggen erbij van 4 m omtrek), er gaan allerlei legende’s over, hoe dit zo is gekomen. Er zijn erbij die werkelijk net de naden van een voetbal hebben. Er waren er ook al een deel uit elkaar gegaan, het is nl vrij zachte steen. Heel typerend die Moeraki bolders, zie de foto’s. Op het strand zag je werkelijk het zout van de zee opstijgen boven het strand. Toen doorgereden naar het plaatsje Oamaru , (snel nog wat boodschapjes gedaan) dit staat bekend om de vele mooie oude gebouwen, die gemaakte zijn van crèmekleurige kalksteen gemaakt. Allemaal zeer goed verzorgd. Hier hebben we een korte route gemaakt (langs de mooie gebouwen en het haventje), die in ons boek van N.Zeeland staat. (Ps Marion en Rene, wat een super boek!!!! 👍, heel blij mee). We zagen ook nog een trouwpaartje die met de vele bruidsmeisjes door de straat liepen, waar wij ook op dat moment waren. Bij het info kantoor, gaven ze ons nog de tip om zeker naar de Elephant rocks te gaan. Het was wel even een zoektocht naar de Elphant Rocks. We hebben toen vanaf Oamaru een mooie binnendoor route gereden, je gaat dan als het ware de kustweg af en ga je het binnenland in. (je zag er heel veel agrarisch gebied in deze streek en vooral weer ontzettend veeeeeeel .......schapen 🐑🐑🐑🐑🐑🐑🐏 en heeeeel veeeel koeien 🐄🐂🐄🐂🐄🐂🐄🐂 en mbt de tractoren veelal het merk John Deere 👍) (gelukkig rijden er ook verstandige boeren rond op grote Fendt trekkers) Enkele km’s voordat je dan bij Duntroon de autoweg weer opgaat (de 83), liggen deze aparte rotsen in een Prive weiland, zie de foto’s. En ook hier stond weer gewoon tussen de rotsen in het weiland een wc! Altijd handig hoor 😊👍 Vanaf later in de middag wel wat meer bewolking gekregen, maar het bleef goed van temperatuur.

Daarna hadden we nog even oponthoud van overstekende stieren. De schapen keken maar raar op, toen deze koeien dicht bij hun wei kwamen. De stieren waren wellicht uitgebroken, want even later kwamen we de boer al tegen. Waarschijnlijk waren ze onderweg naar wat dames een weiland verder. We hadden ook nog naar de Clay Cliffs willen gaan, die liggen 25 km voor Twizel (bij het plaatsje Omarama), maar gezien de tijd, besloten om dit morgenochtend te doen. Rond 19.30 uur kwamen we aan in Twizel bij ons verblijf (Mountain chalets). Blij verrast met ons verblijf, nl leuke vrijstaande punthuisjes, zie de foto’s. Weer iets heel anders en ook weer erg leuk. Toen zijn we nog gauw een ronde gaan trimmen (was nog lekker weer en we zagen de zon op het laatst nog mooi ondergaan), meteen Twizel en omstreek verkend (en het centrum van Twizel). Zelf wat eten in mekaar geflanst en nu met de ‘pootjes’ omhoog met een lekker wijntje 😊.

Vandaag 295 km gereden en stiekem toch nog 12 km gewandeld en nog 9 km gerend.

Veel groetjes van ons twee!