Dag 13

19 november 2018 - Wellington, Nieuw-Zeeland

Hoi allemaal,

Vanmorgen 8 uur ontbijt bij onze Kerry’s B&B. De tafel was feestelijk en uitgebreid gedekt . Je had keus genoeg. Fiona bakte voor ons een heerlijke omelet die met verse bloemetjes was versierd. Even later schoof Luuk (onze landgenoot uit Nijmegen) ook aan bij ons. De echtgenoot en zoon van Fiona ook nog even ontmoet en de hond was ook gezellig met ons.

Om 8.45 uur moeste we helaas wel vertrekken (hier hadden we best graag een nachtje extra willen verblijven) ivm onze gereserveerde excursie naar Cape Kidnappers. 

De voorspelling voor vandaag was regen, maar de zon stond heerlijk aan de hemel en de temperatuur ook goed (21 gr)

Om 9.30 uur vertrokken we met 2 speciale bussen (four wheele drive) het beschermde natuur/leefgebied in. We hadden een leuke chauffeur (tevens gids), een wat oudere man, genaamd David. Een schitterende tocht door het landgoed van de zeer rijke Julien Roberts. Met regelmaat moest er iemand uit de bus om hekken te openen of te sluiten, ivm de vele dieren die daar rond lopen (schapen, paarden, koeien, honden en de kiwi’s, deze laatste helaas niet gezien) 

De sluitingen van de hekken waren sinds kort aangepast , omdat enkele paarden de vorige sluitingen met hun lippen open kregen. 

Voor de kiwi’s wordt in dit beschermd leef/natuurgebied veel gedaan om ze te behouden en om zich voort te kunnen planten. Zo zie je veel vallen staan voor possums, ratten en wezels, die eten nl de kiwi’s op. (Vooral de jonge Kiwi’s)

Kiwi's kunnen 80 jaar oud worden. De moeder legt het ei, 25 dagen na het paren. Zo'n ei weegt evenveel als 1/3 van haar gewicht, je kunt je voorstellen dat ze daar tranen van in haar ogen krijgt. Als het ei eruit is gaat ze er dan ook vlot vandoor en laat de rest over aan papa. Die broedt het ei uit in ongeveer 80 dagen. In die tijd kan hij nauwelijks weg van het nest om even te eten. Daarom verliest hij in die tijd 40% van zijn lichaamsgewicht. Als het jong uit het ei komt zegt papa dan ook; ik ga eten, doei doei, en laat junior aan zijn lot over. Die heeft overigens in de resten van zijn ei voldoende voedsel voor 10 dagen en daarna is hij sterk genoeg om op zoek te gaan naar eten. Toch overleeft slechts 5% van de jongen. Veel worden slachtoffer van roofdieren, maar ook heel veel van honden.

In dit beschermd leefgebied worden jonge kiwi's uitgezet die van elders komen. Meestal zijn het zelf jongen die uit eieren komen die in een machine zijn uitgebroed en hier kunnen opgroeien tot ze ongeveer een kilo wegen, dan zijn ze groot en sterk genoeg om weerstand te kunnen bieden aan de meeste vijanden. Als ze groot genoeg zijn worden ze weer uitgezet in andere leefgebieden. PS als je als toerist in dit beschermd natuurgebied in een lodge verblijft (wat 1500 dollar p.p.p.n. kost ofwel 900 euries !!!) kun je tegen betaling van 175 euro mee gaan om de KiwI’s op te gaan zoeken, te wegen en ...... je mag ze dan knuffelen en mee op de foto. Al met al dus duurder dan Prive met dolfijnen zwemmen! Maar ja deze laatste zijn niet schaars en de Kiwi’s dus wel.

Onze chauffeur/ gids reed met ons op het gemakje door dit  prachtige natuurgebied en maakte soms een (foto) stop en vertelde ons dan veel  over dit gedeelte van Nieuw Zeeland.

We zijn de eerste stop uitgestapt op een hoogte van 125 meter om zo de mooie kliffen en het strand te kunnen zien. Bij toeval zag ik de tractor met wagen rijden, die we eerst wilde boeken. De tweede stop was op het hoogste punt, op 155 meter, waar de Gannets (ofwel JanvanGent vogels)in grote getale zitten te broeden. Onvoorstelbaar hoeveel en hoe dicht ze op elkaar zitten!

Het is een genot om hier naar te kunnen kijken (fijn dat we er 45 min konden zijn, alvorens terug te gaan). We kregen ook nog koffie met een koekje. 

Rond 12 uur zijn we met de bus terug gaan rijden en was het weer een genot om deze prachtige tocht mee te mogen/kunnen maken! Om 12.30 uur waren we terug op de parking en zijn toen nog bij de Alpaca’s gaan kijken.

Vervolgens gas op de plank, op naar Wellington (verwachte reistijd 4,5 uur), ons volgende verblijf. Onderweg wel enkele keren wat regen gehad, maar uiteindelijk werd het weer zonnig weer. We kwamen om 17.30 uur aan bij ons hotel in Wellington. 

Snel alles uitgepakt en zijn toen gaan wandelen door de stad. Vele mooie gebouwen bezichtigd en kiekjes genomen.

Rond 20.30 uur gaan eten bij een Italiaans restaurant ( Cin Cin), vlakbij ons hotel (zelfde straat). Dit hadden mensen ons geadviseerd (zij waren met ons in Nationalpark en ze adviseerden dit adres. Ze kwamen zelf uit Wellington) .

Heerlijk en gezellig eten. De jongen die ons hielp had Nederlandse ouders. Hij sprak zelf ook vrij goed Nederlands.

Moe en voldaan nu op ons bedje in ons hotel. 

Ter info; Wellington is de hoofdstad van Nieuw Zeeland en de meest zuidelijk gelegen stad van het Noordereiland. Morgenmiddag gaan we met de boot over naar het Zuidereiland (3 uur varen) voor het 2e deel van onze rondreis. Bij aankomst hier was het zonnig maar wel een stuk frisser, we gaan nu zuidelijker en dus kouder, want verder richting zuidpool!!

Vandaag 371 km gereden.

Veel groetjes van ons twee!

Foto’s

4 Reacties

  1. Thieu en Sandra:
    19 november 2018
    Wat een prachtige foto's en ook leuk om alle belevenissen te lezen. Mooie reis, geniet ervan.
    Veel plezier daar! Thieu en Sandra
  2. Anneke vd Ent:
    19 november 2018
    Niet te filmen,zo mooi allemaal😀Morgen weer vanalles ontdekken daar. Hier is t koud, geniet van de bootreis. Gr Anneke
  3. Ciska Roelen:
    21 november 2018
    Erg fijn om zo jullie belevenissen te horen en te zien. Leuke foto's en verslagen. Geniet ze dar. Groetjes Toon en Cis
  4. Jolanda:
    29 november 2018
    Leuk jullie blog over jullie avonturen te lezen. Het is een prachtig land en ben super blij dit alweer bijna 6 jaar mijn thuis te noemen. Geeft me zelfs paar goede tips voor volgende roadtrips.

    Leuk ook dat jullie een foto van Otaki door hebben gestuurd naar mijn nicht Marion 😉

    Fijne reis nog.