Dag 21

27 november 2018 - Te Anau, Nieuw-Zeeland

Hoi allemaal,

Om 7.15 uur ons bed uit, ontbijtje, auto inpakken en door. Voordat we het leuke/ gezellige Wanaka verlaten gaan we 2 km verderop een tracking doen van ongeveer 1,5 uur (Mount Iron). Het is stralend weer, de zon lacht ons toe. Bij deze tracking ga je een berg rond en vanaf bovenop heb je prachtig uitzicht op Wanaka en de meren Lake Wanaka en Lake Hawea. Daarna besluiten we nog wat te gaan drinken in Wanaka aan de baai. Daarna gaan we vanuit Wanaka via een binnenweg Cardrona Road (ski gebied in de winter) naar Queenstown. WoW wat een schitterende weg, met verschillende landschappen. Onderweg een aantal leuke stops gemaakt. Eerst op een Prive gebied met herten (wel eerst netjes gevraagd hoor), deze foto’s heeft Ed met zijn camera gemaakt, dus kunnen we helaas niet met jullie delen. (Ook prachtige edelherten liepen erbij). Daarna nog bij een gebied met prachtig brem (al veel gezien hier hoor, maar blijft zo'n mooi gezicht) en toen in het ski oord Cardrona zelf nog even, want daar zagen we wel iets heel bijzonders! Een enorme waslijn vol met allerlei BH’s , wat de ludieke ondersteuning aangeeft van de strijd tegen borstkanker in N.Zeeland. Daarna nog bij 3 view points gestopt, waarbij je Oueenstown in de verte al zag liggen. We waren tegen 13.30 uur in Queenstown. Er ging voor mij (Carien) in deze mooie stad iets bijzonders gebeuren, ofwel iets moest van de bucket list af 😊 Eerst met een kabelbaan 430 meter naar boven, waar meerdere activiteiten plaats vonden zoals; met de mountainbike naar beneden (5 verschillende moutaunbike routes naar beneden, met speciale karretjes naar beneden over een speciaal parcours en .....bungyjump! Jawel en dat ging ik (Carien) dus doen, planning 15 uur 😊. Bovenop de berg was er een prachtig uitzicht over het mooie Queenstown! En voor ons vandaag de warmste dag, 27 gr en zon overgoten. Dus goed weer voor de bungyjumping! In het toilet had ik me omgekleed en de haren goed opgestoken (loopgoed 😊). De planning was eigenlijk dat ik de bungyjump in Neviszou doen (buiten Queenstown), maar deze zat helaas vol geboekt tot vrijdag en nam in totaal ook 4 uur in beslag. Je gaat dan nl met een 4wd de bergen in en daar is ergens een brug waar je de hoogste bungyjump kunt doen (135 meter hoog!!!!! Dat is echt HEEL hoog!!!!!) Dan was er nog een bungy in Karawau van 50 meter, maar we wilden toch graag ook Queenstown zien. Vandaar dat we de bungyjumpi in Queenstown centrum zelf hadden gekozen en was in totaal 50 meter. Ik kan nu zeggen, om het als eerste keer te doen, is dat zeker ook niet niks deze hoogte. Bovenop de berg eerst genoten van het mooie uitzicht en terloops wat gedronken . Ik voelde de zenuwen al wat opspelen en ging dus nog maar een keer naar het toilet. Om 14.30 uur richting de Bungyjump en mezelf aangemeld, 2x op de weegschaal, invullen van een soort eigen risico en gezondheidsverklaring en toen mochten we wachten 😊 en konden we alvast kijken hoe andere mensen de bungyjump maakten. Er was ook een mogelijkheid tot het maken van een ‘swing’. Onderwijl met mensen gesproken die de sprong ook gingen doen of net hadden gedaan. Ed zei nog tegen mij; al zouden ze een pistool tegen mijn hoofd houden, dan zou ik nog niet weten of ik die bungyjump zou doen. Tja wie was er nou van ons het meest gespannen 😊. Ik dacht bij mezelf , niet zeiken, je roept dit al 4 jaar (had het nl ooit in Afrika willen doen, maar toen hield Ed mij tegen), dus ga ervoor! 💪 Bij het hokje zelf ( van waaruit je de sprong doet) krijg je het harnas aan , vooraf wordt je weer 2x gewogen, dan wordt alles heel goed uitgelegd, ze vragen vriendelijk waar je vandaan komt, waarom je in N.Zeeland bent, of dit je eerst sprong is en hoe je je voelt etc etc Nou en dan is jouw moment, het poortje gaat open, nog eens uitleg en controle van alles, ze vragen of je naar beneden wil kijken (dat wilde ik wel even doen.... toen Ed dat op afstand zag kreeg hij nog meer kriebels en ik ook hoor!) Dan tellen ze af van 5 naar 1....... yep en dan spring je de diepte in van 50 meter. Dat moment van in de diepte springen, dat gevoel kan ik niet goed omschrijven, maar voel je door heel je lijf gaan! Dan voel je de rek/spanning van het elastiek en dat geeft het gevoel van YES I DID IT!!! 💪💪 Dan nog genieten van het uitzicht, de diepte nog eens inkijken, je eigen lieve ventje aankijken en een vreugde kreet laten..... YEs dat is het wel! Dan wordt je weer veilig omhoog gehijst en vragen ze ook meteen hoe het met je gaat en ga je snel weer achter het poortje! WoW wat was dit gaaf en wat een super beleving! Ik ga dit zeker nog eens doen en dan natuurlijk een hogere 😃. Vol euforie ging ik terug naar onze Ed, die alles had gefilmd en foto’s had gemaakt. Ook bij het bedrijf heb ik een mapje met foto’s en een film gekocht (t-shirt kreeg je erbij). Daarna mezelf weer omgekleed, met een eitje (kabelbaan) naar beneden en zijn we Queenstown nog ingegaan. Eerst naar de gezellige baai van Lake Wakatipu. Het was hier gezellig druk en van alles te doen. Veel mensen zaten/lagen of liepen bij het strandje/de baai. Vervolgens nog wat door het centrum gewandeld en kwamen bij toeval voorbij een mooi kerkje, waar we nog kaarsjes hebben opgestoken. Rond 17.30 uur zijn we vanuit Queenstown naar Te Anau gereden, langs de prachtige, enorm lange kustweg van Lake Wakatipu. Wij vinden Queenstown een erg fijne en mooie stad, die ondanks de drukte toch ook rust en goede sfeer uit straalt. Verder onderweg naar Te Anau ook weer prachtige landschappen met vergezichten. Wat ons deze rit ook opviel, waren de enorme hoeveelheid schapen! Wij vonden dat op het Noorder eiland de koeien meer de overhand hadden en op het zuider eiland beduidend meer de schapen! Ook zagen we vele grote weilanden met herten. (Die zie je dus ook wel op de menukaarten van restaurants staan). Onderweg 2x een korte fotostop/toiletstop gemaakt en door. We kwamen om 20 uur aan in Te Anau (1,5 uur dus) bij ons verblijf. We werden weer hartelijk ontvangen en we zagen meteen dat het er goed en verzorgd uitzag. In onze kamer werden we blij verrast met een eigen achter prive tuintje met .... jawel een 2 persoons hot tube (en deze hadden ze al warm gestookt voor ons 😊), er lag ook kant en klaar hout bij en ook nog een mooie gasbbq (en badjassen hingen gereed in de kast). In de badkamer ook een bubbelbad. We besloten om eerst naar de supermarkten te gaan (nog wel paar mooie zonsondergang foto’s gemaakt) en zijn daarna zelf gaan koken. (Het dorpje Te Anau ziet er ook gezellig uit) Je ziet hier in alle motels uitgebreid serviesgoed en bestek, magnetron en 2 pits elec fornuis en altijd een waterkoker met pakjes koffie/ thee etc. Nadat we heerlijk hadden gegeten (pompoensoep en pasta carbonara), zijn we natuurlijk eerst met wijntje de hot tub in gegaan en de dag door genomen. Weer zoveel moois gezien, indrukken en belevenissen! Ik zelf (Carien) zat natuurlijk nog vol over de bungyjump. Oo ja en onze excuses dat hierdoor het reisverslag later is dan anders! Wij gaan nu snel slapen, morgen weer leuke plannen. WiFi is hier heeeeeeel traaaaaaag, dus de foto's komen wel later.

Vandaag 251 km gereden. Groetjes van ons twee.

Foto’s

7 Reacties

  1. Joost en Carien:
    27 november 2018
    Nou..geweldig Carien. Echt super. Petje af voor de moed en doorzettingsvermogen!!!
  2. Paul:
    27 november 2018
    Wow, ik kan vanaf hier voelen hoe spannend dat was. Zweet in mijn handen, echt,
  3. Thieu en Sandra:
    27 november 2018
    Wat een waaghals ben je Carien!! Jij liever dan ik. Goed dat Ed je nog een beetje in de gaten houdt. Nog heel veel plezier met jullie reis. En gewoon elke dag verslag blijven doen. Super leuk. Groetjes Sandra en Thieu
  4. Wim van den Broek:
    27 november 2018
    Waaaaaaauw, waaghals, toch schitterend! Die natuur is ook schitterend!
  5. Corrie Kempenaars:
    27 november 2018
    Echt gaaf Carien lijk mij zenuwslopend ook voor Edje😀😀
  6. Anneke vd Ent:
    27 november 2018
    Gigantisch dapper van Carien dat bungee jumpen. Maar zoals Ed blijf ik beneden😉Die moet wel angst gehad hebben, toen je sprong. Brr Petje af hoor😤
  7. Heidi van der Hoeven:
    29 november 2018
    Wow, wat gaaf Carien! Ik heb ook al
    eens een bungee jump gedaan, dat gevoel is idd onbeschrijfelijk ! Stoer hoor! Klinkt allemaal verder geweldig daar, geniet er nog van!